| Feruzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hayırlı, kutlu.
|
| Fersoy |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Güçlü, saygın bir soyu olan, eşsiz.
|
| Fersan |
Far. |
Erkek |
Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
|
| Ferruh |
Far. |
Erkek |
1. Uğurlu, kutlu. 2. Aydınlık yüzlü.
|
| Fermani |
Far. |
Erkek |
Buyrukla, fermanla ilgili olan.
|
| Ferman |
Far. |
Erkek |
1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
|
| Ferkan |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
|
| Feriz |
T. |
Erkek |
Ekini alınmış tarla.
|
| Feritkan |
T.+Ar. |
Erkek |
Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
|
| Ferit |
Ar. |
Erkek |
Eşi benzeri olmayan, tek, eşsiz, üstün.
|
| Ferih |
Ar. |
Erkek |
Çok mutlu, sevinçli.
|
| Feridun |
Far. |
Erkek |
1. Eşi olmayan, tek. 2. İran'da Pişdâdiyan sülâlesinin hükümdarı (M.Ö. 750).
|
| Ferhun |
Far. |
Erkek |
1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse.2. Sevinçli.
|
| Ferhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinin coşkusu, sevinci.
|
| Ferhat |
Ar. |
Erkek |
1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. 2. Sevinç, neşe.3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
|
| Ferhan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Sevinçli, neşeli. 2. Memnun.
|