Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kâşif | Ar. | Erkek | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Kasım | Ar. | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Karabet | Ar. | Erkek | Yakınlık, hısımlık, akrabalık. |
Kanun | Ar. | Erkek | 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural. |
Kani | Ar. | Erkek | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. |
Kâni | Ar. | Erkek | Dokunaklı, iğneli söz söyleyen. |
Kanber | Ar. | Erkek | bk. Kamber |
Kâmil | Ar. | Erkek | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kamet | Ar. | Erkek | 1. Boy, boy bos, endam. 2. Camilerde namaza kalkmak için okunan iç ezan. 3. Ses, gürültü. |
Kamber | Ar. | Erkek | 1. Hz. Ali'nin sadık kölesi. 2. Bir eve çok gelen kimse. |
Kala | Ar. | Erkek | 1. Kale, hisar. 2. (T.) Atmaca. |
Kaim | Ar. | Erkek | 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran. |
Kahir | Ar. | Erkek | 1. Üstün gelen, ezen, ezici. 2. Kahreden, zorlayan. 3. Yok eden. |
Kadri | Ar. | Erkek | Değer, kıymet, onurla ilgili. |
Kadrettin | Ar. | Erkek | Dinin kudreti, gücü. |
Kadir | Ar. | Erkek | 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allahın adlarındandır. |