| Nakıp |
Ar. |
Erkek |
bk. Nakip
|
| Naip |
Ar. |
Erkek |
1. Birinin yerine geçen. 2. Kadı. 3. Nöbet bekleyen.
|
| Naim |
Ar. |
Erkek |
1. Bolluk, varlık içinde yaşayış. 2. Cennetin bir bölümü.
|
| Nail |
Ar. |
Erkek |
Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş.
|
| Nafiz |
Ar. |
Erkek |
1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.
|
| Nafi |
Ar. |
Erkek |
1. Yararlı, kârlı. 2. Tanrı adlarındandır.3. Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
|
| Nadir |
Ar. |
Erkek |
Seyrek, az bulunur.
|
| Nadim |
Ar. |
Erkek |
Pişmanlık duyan, pişman.
|
| Nadi |
Ar. |
Erkek |
1. Haykıran, çağıran. 2. Meclis, toplantı.
|
| Nacil |
Ar. |
Erkek |
Soyu sopu temiz olan kimse..
|
| Naci |
Ar. |
Erkek |
1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.
|
| Nabi |
Ar. |
Erkek |
1. Haberci, haber veren. 2. Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. 3. Yüksek, yüce.
|
| Müzekker |
Ar. |
Erkek |
Erkek, er.
|
| Müzdat |
Ar. |
Erkek |
Artmış, çoğalmış.
|
| Müzahir |
Ar. |
Erkek |
Yardım eden, yardımcı.
|
| Müştehir |
Ar. |
Erkek |
Ünlü, şöhretli.
|