| Ali |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
|
| Alem |
Ar. |
Erkek |
1. Bayrak, sancak. 2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
|
| Âlem |
Ar. |
Erkek |
Dünya, cihan.
|
| Alâmet |
Ar. |
Erkek |
Belirti, iz.
|
| Alâaddin |
Ar. |
Erkek |
Dinin yücesi, ulusu, büyüğü.
|
| Aktar |
Ar. |
Erkek |
1. Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân. 2. İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân. 3. Damlalar.
|
| Akip |
Ar. |
Erkek |
1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen.
|
| Akil |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Akif |
Ar. |
Erkek |
İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
|
| Akılbek |
Ar. |
Erkek |
Aklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse.
|
| Akıl |
Ar. |
Erkek |
İnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği.
|
| Akdes |
Ar. |
Kız/Erkek |
En kutsal, en kutlu.
|
| Ajlan |
Ar. |
Erkek |
bk. Aclan.
|
| Ahsen |
Ar. |
Kız/Erkek |
Çok güzel, en güzel.
|
| Ahmet |
Ar. |
Erkek |
Övülmeye layık, övülmüş.
|
| Ahi |
Ar. |
Erkek |
1. Arkadaş, dost. 2. Erkek kardeş. 3. Ahilik ocağından olan kimse. 4. Cömert, eliaçık.
|