| Hoşsun |
T.+Far. |
Kız |
"Güzelsin, beğenilensin, sevilensin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hoşses |
T.+Far. |
Kız |
Sesi güzel olan.
|
| Hoşsen |
T.+Far. |
Kız |
"Güzelsin, hoşsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hoşsel |
Ar.+Far. |
Kız |
Sel gibi çağlayan güzel.
|
| Hoşnut |
Far. |
Kız |
Memnun, kıvançlı.
|
| Hoşnur |
Ar.+Far. |
Kız |
Güzel ışık.
|
| Hoşnigâr |
Far. |
Kız |
Güzel, hoş sevgili.
|
| Hoşkadem |
Ar.+Far. |
Kız |
Güzel ayaklı, uğurlu, kutlu.
|
| Hoşfidan |
Far.+Rum. |
Kız |
Güzel endamlı, boylu boslu kadın.
|
| Hoşeda |
Far. |
Kız |
Hareketi, davranışı hoş, güzel olan.
|
| Hilmiye |
Ar. |
Kız |
Yumuşak huylu, ince nazik kimse.
|
| Hilkat |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yaradılış, yaratılma. 2. Huy özelliği.
|
| Hilâlî |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yeni ay biçiminde olan.2. Yeni ay ile ilgili.
|
| Hilâl |
Ar. |
Kız |
Ayın ilk günlerdeki durumu, yeni ay, ayça.
|
| Hikmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bilgelik. 2. Neden, gizli neden. 3. Allahın insanlarca anlaşılamayan amacı. 4. Özlü söz, vecize.
|
| Hidayet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Hak yolunu, doğru yolu gösterme. 2. Hak yolu, doğru yol.
|