Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İsminur | T.+Ar. | Kız | Adı da kendi gibi güzel olan. |
İsminaz | T.+Ar.+Far. | Kız | Adı gibi kendi de nazlı olan. |
İsmihan | T.+Ar. | Kız | Adı hükümdar adı gibi olan. |
İsmigül | T.+Ar.+Far. | Kız | Adı da kendi gibi güzel olan. |
İsmican | T.+Ar.+Far. | Kız | Adı da kendi gibi sevimli olan. |
İsmet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus. |
İslimî | Far. | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buharlı. |
İslim | Far. | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buhar. |
İsenkutluğ | T. | Kız | Esenlikte ve uğurlu olan. |
İsenbike | T. | Kız | Esenlikte olan kadın. |
İsen | T. | Kız | Esen, esenlikte olan. |
İsabet | Ar. | Kız | 1. Rast gelme, yerini bulma. 2. Doğru bir fikir söyleme. |
İris | Yun. | Kız | 1. Mitolojide geçen, Tanrıların elçisi ve gökkuşağının simgesi olarak bilinen kızın adı. 2. Çiçek adı. 3. Gözün bir tabakası. |
İrgün | T. | Kız | Sabahın erken saatleri. |
İrfaniye | Ar. | Kız | İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. |
İrfan | Ar. | Kız/Erkek | 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü. |