| Emine |
Ar. |
Kız |
1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Yüreğinde korku olmayan, korkusuz.
|
| Emetullah |
Ar. |
Kız |
Allah'ın kulu (kadınlar için kullanılır).
|
| Emel |
Ar. |
Kız |
Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek.
|
| Emanet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can.
|
| Elveda |
Ar. |
Kız |
Bir daha kavuşulamayacağı düşünülen bir şeyden ayrılırken kullanılan bir söz.
|
| Elvan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk.
|
| Elife |
Ar. |
Kız |
1. İstenilen, alışılan şey. 2. Alışılmış, alışkın.
|
| Elif |
Ar. |
Kız |
1. Arap alfabesinin ilk harfi. 2. İnce uzun boylu kız. 3. Alışmış, alışkın.
|
| Ehil |
Ar. |
Kız |
1. Sahip, malik. 2. Becerikli, yetenekli. 3. Bir yerde oturan.
|
| Eflâtun |
Ar. |
Kız/Erkek |
Açık mor renk.
|
| Efdal |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Çok erdemli, çok faziletli. 2. En iyi, üstün.
|
| Edibe |
Ar. |
Kız |
1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla ilgilenen kimse.
|
| Eda |
Ar. |
Kız |
1. Davranış, tavır. 2. Naz, işve.
|
| Ecmel |
Ar. |
Kız/Erkek |
Çok güzel.
|
| Düriye |
Ar. |
Kız |
İnci gibi parlayan, parlak.
|
| Düri |
Ar. |
Kız |
bk. Düriye
|