Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yanbey | T. | Erkek | Arkadaşı bey olan kimse. |
Yandil | Far. | Erkek | Gönül arkadaşı, sevgili. |
Yangâr | Far. | Erkek | Çok vefalı arkadaş. |
Yanık | T. | Erkek | 1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık. |
Yanıker | T. | Erkek | Âşık, vurgun kimse. |
Yankı | T. | Kız/Erkek | Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması. |
Yapalak | T. | Erkek | 1. Gürbüz, güçlü. 2. Sevimli, şirin 3. Baykuş, puhu kuşu. |
Yapıncak | T. | Kız | Seyrek taneli, kırmızı benekli bir tür üzüm. |
Yaprak | T. | Kız | Bitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü. |
Yâr | Far. | Kız | 1. Sevilen, sevgili. 2. Dost, arkadaş. 3. Yardım eden, destekleyen. |
Yararer | T. | Erkek | Faydalı kimse. |
Yaraşık | T. | Kız/Erkek | 1. Yakışır, uygun, layık. 2. Yakışıklı. 3. Süs, ziynet, güzellik. |
Yârcan | Far. | Kız | Çok sevilen, sevgili. |
Yardak | T. | Erkek | Yardımcı, arkadaş. |
Yâren | Far. | Erkek | Arkadaş, yakın dost. |
Yargan | T. | Erkek | bk. Yarkan |