Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Atay | T. | Erkek | Bilinen, tanınmış kimse. |
Ateş | Far. | Erkek | 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk. |
Atfi | Ar. | Erkek | Şefkatle, iyilikseverlikle ilgili. |
Atgun | T. | Erkek | 1. Yorgun, bitkin. 2. Yavaş. 3. Gizli, saklı. 4. Yaban armudu. 5. Yırtıcı hayvan. |
Atıf | Ar. | Erkek | 1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen |
Atıfa | Ar. | Kız | bk. Atıfe |
Atıfe | Ar. | Kız | 1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen. |
Atıl | T. | Erkek | Girişken ol, ilerlemek için çaba göster, hızla ilerle, atılgan ol anlamlarında kullanılan bir ad. |
Atılay | T. | Kız/Erkek | bk. Atalay |
Atılgan | T. | Erkek | 1. Çekinip korkmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan kimse.2. Girişken. |
Atız | T. | Erkek | İki dere arasındaki su geçecek set. |
Atik | Ar. | Erkek | 1. Eski. 2. Özgür, hür. 3. Asil, soylu. |
Âtik | Ar. | Kız | Berrak, saf, değerli. |
Âtike | Ar. | Kız | 1. Eski. 2. Özgür. 3. Soylu. 4. Güzel, genç kız. |
Atila | T. | Erkek | bk. Attila |
Atilla | T. | Erkek | bk. Attila |