| Saka |
Ar. |
Erkek |
1. Evlere çeşmeden su taşıyan kimse. 2. Serçegillerden, başında ve boynunda kırmızı, sarı tüyler bulunan, güzel öttüğü için kafeste beslenen küçük bir kuş.
|
| Sakın |
T. |
Erkek |
"İhtiyatlı, temkinli ol, kendini koru" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Sakıp |
Ar. |
Erkek |
1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan.
|
| Saki |
Ar. |
Erkek |
1. Su veren, su dağıtan. 2. Kadehle içki sunan.
|
| Sakibe |
Ar. |
Kız |
1. Döken, dökücü. 2. Dökülen.
|
| Sakin |
Ar. |
Erkek |
1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
|
| Sakine |
Ar. |
Kız |
1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
|
| Sakman |
T. |
Erkek |
1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
|
| Sal |
T. |
Erkek |
1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar.
|
| Sala |
T. |
Erkek |
Sırayla ekimde, köyce ekime ayrılan yer.
|
| Salâh |
Ar. |
Erkek |
1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık.
|
| Salâhattin |
Ar. |
Erkek |
bk. Selâhattin
|
| Salâhi |
Ar. |
Erkek |
İyilikle, barışla ilgili.
|
| Salan |
T. |
Erkek |
1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak.
|
| Salâr |
Far. |
Erkek |
Başkumandan, başbuğ, önder.
|
| Salcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Selcan
|