| İhlâs |
Ar. |
Erkek |
1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık.
|
| İhsan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.
|
| İhvan |
Ar. |
Erkek |
1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler.
|
| İhya |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Diriltme, canlandırma. 2. İyilik, lütuf. 3. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme.
|
| İkbal |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Baht açıklığı. 2. Arzu, istek.
|
| İkiz |
T. |
Erkek |
Bir çift, iki tane.
|
| İklil |
Ar. |
Kız |
Çiçekten taç.
|
| İklim |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.
|
| İkram |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme.
|
| İkrami |
Ar. |
Erkek |
1. İkram ile ilgili, saygı ve ağırlamayla ilgili. 2. İkramı seven.
|
| İl |
T. |
Erkek |
Yurt, ülke, devlet, halk.
|
| İlal |
T. |
Erkek |
"Ülke al, fethet" anlamında kullanılan bir ad.
|
| İlalan |
T. |
Erkek |
Ülke alan, ülke fetheden.
|
| İlaldı |
T. |
Erkek |
bk. İlalan
|
| İlalmış |
T. |
Erkek |
bk. İlalan
|
| İlarslan |
T. |
Erkek |
Ülkenin en güçlü insanı.
|