Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ebru | Far. | Kız | 1. Kaş. 2. Kâğıt süslemeciliğinde kullanılan, mottifli boyama yöntemi. |
Efgan | Far. | Erkek | Istırap ile haykırma, bağırıp çağırma. |
Efgen | Far. | Erkek | Düşüren, yıkan, yıkıcı. |
Efgende | Far. | Erkek | Yıkılmış, yıkık, düşürülmüş. |
Efrasiyap | Far. | Erkek | 1. İranlı olmayan yiğit.2. Ünlü Türk büyüğü Alp Er Tungaya İranlılarca verilen ad. |
Efruz | Far. | Erkek | Parlatan, tutuşturan. |
Efser | Far. | Kız/Erkek | Taç. |
Efsun | Far. | Kız | Büyü, sihir. |
Efza | Far. | Kız | Artıran, çoğaltan. |
Ejder | Far. | Erkek | 1. Büyük yılan. 2. Türlü biçimlerde tasarlanan korkunç biçimli masal canavarı. 3. Hiddetli, korkusuz, acımasız. |
Elâ | Far. | Kız | Gözde sarıya çalan kestane rengi. |
Ercüment | Far. | Erkek | Onurlu, şerefli, saygın kimse. |
Erdeşir | Far. | Erkek | Cesur, kahraman, aslan yürekli kimse. |
Erguvan | Far. | Kız | Eflatunla kırmızı arası renkte çiçek açan, güze1 bir süs ağacı. |
Ervin | Far. | Kız | 1. Şeref, saygınlık. 2. Barış. 3. Rüzgâr. 4. Veda. |
Erzan | Far. | Kız/Erkek | 1. Uygun,layık, yerinde 2. Ucuz. |