Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Fermani | Far. | Erkek | Buyrukla, fermanla ilgili olan. |
Fermude | Far. | Kız | 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş. |
Ferruh | Far. | Erkek | 1. Uğurlu, kutlu. 2. Aydınlık yüzlü. |
Fersan | Far. | Erkek | Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı. |
Ferzan | Far. | Erkek | Bilim ve hikmet. |
Ferzane | Far. | Kız | 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse. |
Ferzend | Far. | Erkek | Oğul, çocuk. |
Feyman | Far. | Kız/Erkek | Ahlakta olgunluğu amaçlama, iyi ahlaka yönelme. |
Figan | Far. | Kız | Istırap ile bağırma, inleme. |
Figen | Far. | Kız | Yaralayan, kıran, düşüren. |
Filbahar | Far. | Kız | Ormanlarda yetişen, beyaz, mavi, mor çiçekler açan, tırmanıcı sarılgan bitki. |
Firaz | Far. | Kız | 1. Yüksek, yukarı. 2. Yokuş, çıkış. |
Firdevs | Far. | Kız | Cennet, cennet bahçesi. |
Firdevsi | Far. | Erkek | 1. Cennete ait, cennetle ilgili. 2. İranın ünlü şairi, Şehnamenin yazarı. |
Firuz | Far. | Erkek | 1. Mutlu, sevinçli, uğurlu. 2. Bahtlı, talihli. |
Firuzan | Far. | Kız | bk. Füruzan |