| Afşin |
T. |
Erkek |
1. Zırh 2. Silah.
|
| Agâh |
Far. |
Erkek |
Bilen, bilgili, haberli, uyanık.
|
| Agil |
Far. |
Erkek |
Göz ucuyla bakış.
|
| Aguş |
Far. |
Kız |
Kucak.
|
| Ağa |
T. |
Erkek |
1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san. 6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san.
|
| Ağabay |
T. |
Erkek |
Zengin kimse.
|
| Ağacan |
T.+Far. |
Erkek |
Yakın dost.
|
| Ağahan |
T. |
Erkek |
Hükümdar gibi yüce olan kimse.
|
| Ağahanım |
T. |
Kız |
Zengin hanım, malı mülkü bol olan hanım.
|
| Ağahatun |
T. |
Kız |
Zengin hanım, varlıklı hanım.
|
| Ağakan |
T. |
Erkek |
bk. Ağahan
|
| Ağakatun |
T. |
Kız |
bk. Ağahatun.
|
| Ağan |
T. |
Kız/Erkek |
1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma. 2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan.3. Akan yıldız, kayan yıldız.
|
| Ağanbegim |
T. |
Kız |
bk. Ağanbegüm.
|
| Ağanbegüm |
T. |
Kız |
Göğe doğru yükselen, yüce hanımefendi.
|
| Ağanbike |
T. |
Kız |
bk. Ağanbüke.
|