| Gökşen |
T. |
Kız/Erkek |
Gök gibi şen olan kimse.
|
| Gökşin |
T. |
Kız/Erkek |
1. Gökkuşağı, alkım. 2. Mavi renkli.
|
| Göktan |
T. |
Erkek |
Şafak vakti.
|
| Göktaş |
T. |
Erkek |
Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
|
| Göktay |
T. |
Erkek |
Tek, biricik.
|
| Gökten |
T. |
Erkek |
Gökten, yüksekten.
|
| Göktöre |
T. |
Erkek |
Törelere bağlı kimse.
|
| Göktuğ |
T. |
Erkek |
Savaşmayı seven kimse.
|
| Göktulga |
T. |
Erkek |
Savaşçı kimse.
|
| Göktuna |
T. |
Erkek |
Mavi suları olan Tuna.
|
| Göktunç |
T. |
Erkek |
Sağlam karakterli olan kimse.
|
| Göktürk |
T. |
Erkek |
İslamlıktan önce Orta Asya da yaşamış bir Türk ulusu.
|
| Gökyay |
T. |
Erkek |
"Işık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Gölge |
T. |
Kız |
1. Işığın önüne gelen bir cismin yere veya yanına bıraktığı karartı. 2. Güneş ışınlarından korunulacak yer. 3. Koruma, gözetme.
|
| Gönç |
T. |
Erkek |
1. Zengin, varlıklı. 2. Şen, neşeli. 3. Yiğit, kuvvetli.
|
| Göndem |
T. |
Erkek |
Uyan, itaat eden, uysal.
|