| Serdinç |
T.+Far. |
Erkek |
Başı dinç, sakin, rahat, huzurlu.
|
| Seren |
T. |
Kız/Erkek |
1. Seren, yayan, döşeyen.2. Yelkenli gemilerde üzerine dört köşe yelken açmak ve işaret kaldırmak için direğe yatay olarak bağlanan gönder.
|
| Serener |
T. |
Erkek |
Seren, yayan, döşeyen kimse.
|
| Sergen |
T. |
Erkek |
1. Raf. 2. Vitrin. 3. Tepelerdeki düzlük yerler. 4. Yorgun, perişan.
|
| Sergin |
T. |
Erkek |
bk. Sergen
|
| Serhan |
T.+Far. |
Erkek |
Baş kağan, baş hükümdar.
|
| Serhas |
Ar.+Far. |
Erkek |
Seçkin insanların önde geleni.
|
| Serhat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Sınır, hudut.
|
| Serhenk |
Far. |
Erkek |
1. Çavuş. 2. Türk müziğinde çok eski birleşik makam.
|
| Serhun |
Far. |
Erkek |
Asil bir soydan gelen.
|
| Serim |
T. |
Erkek |
1. Serme işi. 2. Sabırlı. 3. Genellikle öykülerde başlangıç bölümüne verilen ad.
|
| Serimer |
T. |
Erkek |
Sabırlı kimse.
|
| Serin |
T. |
Kız/Erkek |
1. Hafifçe soğuk. 2. Hoşgörülü, sabırlı.
|
| Serkan |
T.+Far. |
Erkek |
Asil bir soydan gelen kimse.
|
| Serkut |
T.+Far. |
Erkek |
Mutlu, talihli, kutlu insan.
|
| Sermet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Sürekli ve sonsuz olma.
|