| Sedit |
Ar. |
Erkek |
Doğru, hak.
|
| Sefa |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.
|
| Sefer |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yolculuk. 2. Savaş.
|
| Seferî |
Ar. |
Erkek |
1. Yolcu olan. 2. Savaş durumu.
|
| Seğmen |
T. |
Erkek |
Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.
|
| Seha |
Ar. |
Kız/Erkek |
Cömertlik, el açıklığı.
|
| Sehhar |
Ar. |
Erkek |
Büyü gibi bir kuvvetle çeken, büyüleyici.
|
| Sehi |
Far. |
Erkek |
1. Düz, doğru. 2. Fidan gibi boy.
|
| Sehran |
Ar. |
Erkek |
Geceleri uyanık duran.
|
| Selâh |
Ar. |
Erkek |
bk. Salâh
|
| Selâhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinine bağlı kimse.
|
| Selâhi |
Ar. |
Erkek |
1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3. Esenleme.
|
| Selâm |
Ar. |
Erkek |
1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma.
|
| Selâmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Esenlik. 2. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. 3. Kurtulma, kurtuluş.
|
| Selâmettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kurtuluşu.
|
| Selâmi |
Ar. |
Erkek |
İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.
|