| Salan |
T. |
Erkek |
1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak.
|
| Salâr |
Far. |
Erkek |
Başkumandan, başbuğ, önder.
|
| Salcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Selcan
|
| Saldam |
T. |
Erkek |
Ciddilik, ağırbaşlılık.
|
| Salgur |
T. |
Erkek |
Saldıran, saldırgan.
|
| Salık |
T. |
Erkek |
1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.
|
| Salıkbey |
T. |
Erkek |
Tavsiye edilen bey.
|
| Salih |
Ar. |
Erkek |
1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi, hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan.
|
| Salim |
Ar. |
Erkek |
1. Sağ, salim, sağlıklı. 2. Eksiksiz, kusursuz. 3. Korkusuz, emin.
|
| Salis |
Ar. |
Erkek |
Üçüncü.
|
| Salkın |
T. |
Erkek |
1. Güneşsiz, serin. 2. Soğuk rüzgâr.
|
| Salman |
T. |
Erkek |
Başıboş, serbest, özgür.
|
| Saltan |
T. |
Kız/Erkek |
1. Tek, yalnız. 2. Temiz, saf. 3. Yalnız başına giden.
|
| Saltı |
T. |
Erkek |
Gezgin, yolculuk eden.
|
| Saltık |
T. |
Erkek |
1. Kendi başına var olan, bağımsız, koşulsuz, mutlak. 2. Salıverilmiş, bırakılmış, azat edilmiş, özgür.
|
| Saltuk |
T. |
Erkek |
bk. Saltık
|