Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Saim | Ar. | Erkek | Oruç tutan, oruçlu. |
Saip | Ar. | Erkek | 1. Yanlışlık yapmayan, yanlışsız, doğru. 2. Amaca, hedefe uygun. 3. Amaca ulaşan. |
Sair | Ar. | Erkek | Seyreden, hareket eden, yürüyen. |
Sait | Ar. | Erkek | 1. Kutlu, uğurlu. 2. İbadet etmiş, Tanrıya karşı görevini yapmış kimse. |
Sak | T. | Erkek | Bilgili, akıllı, zeki, uyanık. |
Saka | Ar. | Erkek | 1. Evlere çeşmeden su taşıyan kimse. 2. Serçegillerden, başında ve boynunda kırmızı, sarı tüyler bulunan, güzel öttüğü için kafeste beslenen küçük bir kuş. |
Sakın | T. | Erkek | "İhtiyatlı, temkinli ol, kendini koru" anlamında kullanılan bir ad. |
Sakıp | Ar. | Erkek | 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan. |
Saki | Ar. | Erkek | 1. Su veren, su dağıtan. 2. Kadehle içki sunan. |
Sakin | Ar. | Erkek | 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde. |
Sakman | T. | Erkek | 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse. |
Sal | T. | Erkek | 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar. |
Sala | T. | Erkek | Sırayla ekimde, köyce ekime ayrılan yer. |
Salâh | Ar. | Erkek | 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık. |
Salâhattin | Ar. | Erkek | bk. Selâhattin |
Salâhi | Ar. | Erkek | İyilikle, barışla ilgili. |