| Erimel |
T. |
Erkek |
Amacına ulaşmış kimse.
|
| Erimer |
T. |
Erkek |
Amacına ulaşmış kimse.
|
| Erimşah |
T.+Far. |
Erkek |
Amacına ulaşmış hükümdar.
|
| Erin |
T. |
Kız/Erkek |
Erginleşmiş kimse.
|
| Erincek |
T. |
Erkek |
Üşengeç, tembel kimse.
|
| Erincik |
T. |
Erkek |
Tembel, üşenen kimse.
|
| Erinç |
T. |
Kız/Erkek |
Dirlik, rahat, huzur.
|
| Erinçer |
T. |
Erkek |
Huzur veren kimse.
|
| Erip |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Eripek |
T. |
Erkek |
Yumuşak huylu, uysal erkek.
|
| Eriş |
T. |
Kız/Erkek |
"Amacına ulaş, isteğin olsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Erişkin |
T. |
Erkek |
Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
|
| Eriz |
T. |
Erkek |
Yiğit bir soydan gelen kimse.
|
| Erk |
T. |
Erkek |
1. Bir işi yapabilme gücü, kudret. 2. İstediğini yaptırabilme gücü, nüfuz. 3. Naz. 4. Sevgi. 5. İçtenlik.
|
| Erkal |
T. |
Erkek |
"Her zaman yiğit kal" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Erkan |
T. |
Erkek |
Yiğit, erkek soydan gelen kimse.
|