Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Erimel | T. | Erkek | Amacına ulaşmış kimse. |
Erimer | T. | Erkek | Amacına ulaşmış kimse. |
Erimşah | T.+Far. | Erkek | Amacına ulaşmış hükümdar. |
Erin | T. | Kız/Erkek | Erginleşmiş kimse. |
Erincek | T. | Erkek | Üşengeç, tembel kimse. |
Erincik | T. | Erkek | Tembel, üşenen kimse. |
Erinç | T. | Kız/Erkek | Dirlik, rahat, huzur. |
Erinçer | T. | Erkek | Huzur veren kimse. |
Erip | Ar. | Erkek | Akıllı, zeki kimse. |
Eripek | T. | Erkek | Yumuşak huylu, uysal erkek. |
Eriş | T. | Kız/Erkek | "Amacına ulaş, isteğin olsun" anlamında kullanılan bir ad. |
Erişkin | T. | Erkek | Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse. |
Eriz | T. | Erkek | Yiğit bir soydan gelen kimse. |
Erk | T. | Erkek | 1. Bir işi yapabilme gücü, kudret. 2. İstediğini yaptırabilme gücü, nüfuz. 3. Naz. 4. Sevgi. 5. İçtenlik. |
Erkal | T. | Erkek | "Her zaman yiğit kal" anlamında kullanılan bir ad. |
Erkan | T. | Erkek | Yiğit, erkek soydan gelen kimse. |