| Akif |
Ar. |
Erkek |
İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.
|
| Akil |
Ar. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Akip |
Ar. |
Erkek |
1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen.
|
| Aktar |
Ar. |
Erkek |
1. Baharat veya güzel kokular satan kimse veya dükkân. 2. İğne, iplik, baharat, zarf, kâğıt, tütün vb. satılan dükkân. 3. Damlalar.
|
| Alâaddin |
Ar. |
Erkek |
Dinin yücesi, ulusu, büyüğü.
|
| Alâmet |
Ar. |
Erkek |
Belirti, iz.
|
| Alem |
Ar. |
Erkek |
1. Bayrak, sancak. 2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs.
|
| Âlem |
Ar. |
Erkek |
Dünya, cihan.
|
| Ali |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
|
| Alican |
Ar. |
Erkek |
Yüce, ulu dost.
|
| Alim |
Ar. |
Erkek |
Bilgin.
|
| Aliş |
Ar. |
Erkek |
Ali adının halk dilinde değişmiş biçimi.
|
| Alişan |
Ar. |
Erkek |
Herkes tarafından tanınan, ünlü.
|
| Amanullah |
Ar. |
Erkek |
bk. Emanullah
|
| Amil |
Ar. |
Erkek |
1. İsteyen, emeli olan. 2. Etken, etmen, sebep, faktör.
|
| Amir |
Ar. |
Erkek |
Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
|