Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kamet | Ar. | Erkek | 1. Boy, boy bos, endam. 2. Camilerde namaza kalkmak için okunan iç ezan. 3. Ses, gürültü. |
Kâmil | Ar. | Erkek | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kanber | Ar. | Erkek | bk. Kamber |
Kani | Ar. | Erkek | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. |
Kâni | Ar. | Erkek | Dokunaklı, iğneli söz söyleyen. |
Kanun | Ar. | Erkek | 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural. |
Karabet | Ar. | Erkek | Yakınlık, hısımlık, akrabalık. |
Kasım | Ar. | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Kâşif | Ar. | Erkek | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Kâtip | Ar. | Erkek | Yazan, yazıcı, usta yazıcı. |
Kavas | Ar. | Erkek | 1. Oklu asker. 2. Ok yapan, okçu. |
Kavvas | Ar. | Erkek | bk. Kavas |
Kayser | Ar. | Erkek | 1. Eski Roma ve Bizans İmparatorlarının sanı. 2. Hükümdar. |
Kayyum | Ar. | Erkek | Ezelî ve ebedî olan, değişmeyen. |
Kâzım | Ar. | Erkek | Öfkesini, hırsını yenebilen kimse. |
Kebir | Ar. | Erkek | 1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı. |