| İmadettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin direği.
|
| İmam |
Ar. |
Erkek |
1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse.
|
| İmamettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin öncüsü, önderi.
|
| İman |
Ar. |
Erkek |
1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme.
|
| İmat |
Ar. |
Erkek |
Direk, sütun.
|
| İmdat |
Ar. |
Erkek |
1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet.
|
| İnayet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yardım, ihsan, iyilik, lütuf. 2. Gözetme, kayırma. 3. İnsanları rahata kavuşturmak için Allahın yapmış olduğu doğaüstü bağış veya yardım.
|
| İnkılâp |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim.
|
| İrfan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.
|
| İrfani |
Ar. |
Erkek |
İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
|
| İrfat |
Ar. |
Erkek |
Yardım etme, bir şey verme.
|
| İrşat |
Ar. |
Erkek |
Doğru yolu gösterme, uyarma.
|
| İskender |
Ar. |
Erkek |
1. Padişah.2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan'ı ele geçirmiş olan büyük kumandan. |
| İslâm |
Ar. |
Erkek |
1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman.
|
| İsmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus.
|
| İsrafil |
Ar. |
Erkek |
İslam inanışında dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği boru ile bildirecek olan melek.
|