| Şevket |
Ar. |
Erkek |
Büyüklük, heybet.
|
| Şevki |
Ar. |
Erkek |
Şevkli, neşeli, istekli.
|
| Şeyyat |
Ar. |
Erkek |
1. Kendini çok yoran, kendini helak eden. 2. Yüze gülücü, iki yüzlü.
|
| Şuayp |
Ar. |
Erkek |
1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldenizden çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
|
| Şükran |
Ar. |
Kız/Erkek |
İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
|
| Şükrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin şükrü.
|
| Şükrü |
Ar. |
Erkek |
İyilik bilen.
|
| Tacettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tacı.
|
| Taci |
Ar. |
Erkek |
Taç takınmış kimse.
|
| Tacim |
Ar. |
Erkek |
Noktalama, noktalama.
|
| Tacir |
Ar. |
Erkek |
Ticareti meslek edinmiş olan kimse.
|
| Taç |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.
|
| Taha |
Ar. |
Erkek |
Kur´an-ı Kerim'in yirminci surenin adı.
|
| Tahir |
Ar. |
Erkek |
Temiz, pak.
|
| Tahsin |
Ar. |
Erkek |
1. Beğenme, alkışlama. 2. Güzelleştirme.
|
| Taip |
Ar. |
Erkek |
Tövbe eden.
|