| Settar |
Ar. |
Erkek |
1. Örten. 2. Ayıplan örten, bağışlayan anlamında Tanrı adı.
|
| Seyda |
Ar. |
Erkek |
İleri gelen, seçkin.
|
| Seyfali |
Ar. |
Erkek |
Ulu kılıç.
|
| Seyfettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kılıcı, dinin askeri.
|
| Seyfi |
Ar. |
Erkek |
1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
|
| Seyfullah |
Ar. |
Erkek |
Allah'ın kılıcı, askeri.
|
| Seyhan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Irmaklar.
|
| Seyhun |
Ar. |
Erkek |
Akarsu.
|
| Seyit |
Ar. |
Erkek |
1. Bir topluluğun ileri gelen kişisi. 2. Hz. Muhammed´in soyundan olan kimse.
|
| Seylân |
Ar. |
Kız/Erkek |
Akma, akış.
|
| Seyran |
Ar. |
Kız/Erkek |
Gezme, bakıp seyretme.
|
| Sıddık |
Ar. |
Erkek |
Hiç yalan söylemeyen, doğru konuşan, sözünün eri.
|
| Sıdkı |
Ar. |
Erkek |
İçi, yüreği temiz, doğru kimse.
|
| Sıla |
Ar. |
Kız/Erkek |
Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma.
|
| Sırat |
Ar. |
Erkek |
1. Yol. 2. Cehennemin üzerinde kurulmuş olduğuna inanılan dar ve geçilmesi güç köprü.
|
| Sırrı |
Ar. |
Erkek |
Sır saklamasını bilen kimse.
|