| Gün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güneş. 2. Gündüz. 3. İyi yaşanmış zaman.
|
| Nuray |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Ayın parlaklığı, ay ışığı.
|
| Özay |
T. |
Kız/Erkek |
Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
|
| Sezer |
T. |
Kız/Erkek |
Duygulu, hisli, anlayışlı.
|
| Ulcay |
Moğ. |
Kız/Erkek |
bk. Olcay
|
| Çağın |
T. |
Kız/Erkek |
Yıldırım, şimşek.
|
| Dölen |
T. |
Kız/Erkek |
Sakin, huzurlu, rahat kimse.
|
| Günaç |
T. |
Kız/Erkek |
Gün gibi doğ, aydınlat" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, aydınlık kimse.
|
| Sezgen |
T. |
Kız/Erkek |
Sezgili, hisseden, duyan.
|
| Şadıman |
Far. |
Kız/Erkek |
Sevinçli, neşeli.
|
| Erbay |
T. |
Kız/Erkek |
Saygın, zengin kimse.
|
| Sada |
Ar. |
Kız/Erkek |
bk. Seda
|
| Sebat |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yerinde durma, kımıldamama. 2. Sözünden, kararından vazgeçmeme.
|
| Sezgi |
T. |
Kız/Erkek |
Sezme, anlama yeteneği, seziş.
|
| Günal |
T. |
Kız/Erkek |
"Aydın ol, aydınlan" anlamında kullanlıan bir ad.
|