Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özerk | T. | Erkek | Kendi kendini idare edebilen kimse. |
Terek | T. | Erkek | l. Raf, sergen. 2. Merdiven gibi set set olan dağ. |
Turgay | T. | Erkek | Boz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar. |
Urhan | T. | Erkek | Şehir, kale hükümdarı. |
Yıldıralp | T. | Erkek | Yıldız gibi parlayan yiğit. |
Binbaşar | T. | Erkek | "Bin ve başar" anlamında kullanılan bir ad. |
Çekin | T. | Erkek | 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan ökse. |
Düzey | T. | Erkek | Bir kimsenin başkalarına göre değer ve yücelik derecesi. |
Evrenata | T. | Erkek | Evrene nam salmış ata. |
İlteriş | T. | Erkek | Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |
Karataş | T. | Erkek | Siyah taş, hacerülesvet. |
Koçsoy | T. | Erkek | Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse. |
Mangalay | T. | Erkek | 1. Alın. 2. Binici, süvari. |
Otakçı | T. | Erkek | 1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er. |
Özerkin | T. | Erkek | Gerçek özgür kimse. |
Salan | T. | Erkek | 1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak. |