| Mançu |
T. |
Erkek |
Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan.
|
| Otacı |
T. |
Erkek |
Hekim, doktor.
|
| Özerinç |
T. |
Erkek |
Gerçek huzura kavuşmuş kimse.
|
| Tanhan |
T. |
Erkek |
Şafak vakti gibi parlak, güçlü hükümdar.
|
| Urgun |
T. |
Erkek |
1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli.
|
| Yıldır |
T. |
Erkek |
Parlak, parlayan, ışıklı, ışık.
|
| Erincek |
T. |
Erkek |
Üşengeç, tembel kimse.
|
| Atlan |
T. |
Erkek |
1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem.
|
| Bayyiğit |
T. |
Erkek |
Zengin yiğit.
|
| Çekim |
T. |
Erkek |
1. Güzel ve muntazam görünüş. 2. Güç, takat. 3. Çam yaprağı. 4. Çam kozalağı.
|
| Derlen |
T. |
Erkek |
"Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.
|
| Düzel |
T. |
Erkek |
Eline ayağına düzgün kimse.
|
| Karatan |
T. |
Erkek |
Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
|
| Koçkar |
T. |
Erkek |
1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu.
|
| Mançuhan |
T. |
Erkek |
Mançuların hükümsarı.
|
| Otak |
T. |
Erkek |
bk. Otağ
|