| Üstay |
T. |
Erkek |
Ay gibi yüksek, yüce.
|
| Yayak |
T. |
Erkek |
Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.
|
| Acabay |
T. |
Erkek |
Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akgil |
T. |
Erkek |
Temiz soylu kimse.
|
| Alpkın |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
|
| Asutay |
T. |
Erkek |
Hırçın tay.
|
| Baştemir |
T. |
Erkek |
bk. Başdemir
|
| Buruk |
T. |
Erkek |
1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
|
| Çağır |
T. |
Erkek |
1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol.
|
| Daylak |
T. |
Erkek |
1. Sakalı, bıyığı çıkmamış delikanlı. 2. İnce uzun boylu kimse.
|
| Dölensoy |
T. |
Erkek |
Sakin, huzurlu bir soydan gelen kimse.
|
| Ertut |
T. |
Erkek |
"Yiğit olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Güçhan |
T. |
Erkek |
Güçlü hükümdar.
|
| Günak |
T. |
Erkek |
İyi, hayırlı, mutlu gün.
|
| İlbastı |
T. |
Erkek |
bk. İlbasan
|
| Kaner |
T. |
Erkek |
Soyu yiğit olsn kimse.
|