Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mecnun | Ar. | Erkek | 1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun. |
Muslih | Ar. | Erkek | İyileştiren, düzelten, ıslah eden. |
Oganer | T. | Erkek | Güçlü kimse. |
Öğe | T. | Erkek | bk. Öge |
Özilhan | T. | Erkek | Gerçek hükümdar. |
Razı | Ar. | Erkek | Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren. |
Samir | Ar. | Erkek | Meyve veren, meyveli. |
Soylu | T. | Erkek | İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse. |
Tansuk | T. | Erkek | bk. Tansık |
Tümenbay | T. | Erkek | Çok zengin. |
Uygu | T. | Erkek | Uyum, uygunluk. |
Yabalak | T. | Erkek | 1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası. |
Yoruç | T. | Erkek | Komutan, kumandan. |
Ağarantan | T. | Erkek | Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti. |
Akyön | T. | Erkek | Doğru yön. |
Aybaş | T. | Erkek | "Ey lider, önder!" anlamında kullanılan bir ad. |