| Mehru |
Far. |
Kız |
Ay yüzlü güzel.
|
| Sergün |
T.+Far. |
Kız |
Güzellerin önde geleni.
|
| Şendil |
T. |
Kız |
Güzel konuşan, tatlı dilli.
|
| Ayça |
T. |
Kız |
1. Ayın ilk günlerinde aldığı yay biçimi, hilal. 2. Bayrak ve sancak direklerinin tepesindeki pirinçten yapılmış ay yıldızlı süs, alem.
|
| Bakiye |
Ar. |
Kız |
1. Artık, artan, kalan, geri kalan. 2. Kalıntı.
|
| Dilfiruz |
Far. |
Kız |
Gönle ferahlık veren, sevindiren.
|
| Gülhiz |
Far. |
Kız |
Gül yetiştiren.
|
| Güzinay |
T.+Far. |
Kız |
Seçilmiş, seçkin, beğenilmiş güzel.
|
| Hüsne |
Ar. |
Kız |
bk. Hüsna
|
| İsen |
T. |
Kız |
Esen, esenlikte olan.
|
| Mehtap |
Far. |
Kız |
1. Ay ışığı. 2. Dolunay.
|
| Nesli |
T.+Ar. |
Kız |
Nesligül, Neslihan, Neslişah adlarının kısaltılmış biçimi.
|
| Sania |
Ar. |
Kız |
1. Yapan, işleyen, meydana getiren. 2. Sanat eseri yaratan.
|
| Yurdaser |
T.+Far. |
Kız |
Vatana önder, lider olan kimse.
|
| Ahu |
Far. |
Kız |
1. Ceylan, karaca. 2. Güzel, ince, zarif kadın. 3. Parlak, güzel bakışlı. 4. Güzellerin gözü.
|
| Ayçağ |
T. |
Kız |
Ay-çağ.
|