Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ağkız | T. | Kız | 1. Akça pakça kız. 2. Temiz, iffetli kız. |
Alageyik | T. | Kız | Geyikgillerden, Güney Avrupa ve Kuzey Afrika'da yaşayan, postu benekli, erkeklerinin boynuzları uca doğru kürek biçiminde genişleyen, bir cins geyik |
Aybüge | T. | Kız | bk. Aybike |
Bahtınur | T.+Ar.+Far. | Kız | Talihli, şanslı, yazgısı parlak olan. |
Belik | T. | Kız | 1. Saç örgüsü. 2. İşaret, iz, nişan, 3. Çok, fazla. 4. Tepe, doruk. |
Dilefruz | Far. | Kız | Yürek yandıran, sevimli. |
Fatine | Ar. | Kız | Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
Gülgûn | Far. | Kız | Gül renkli, pembe. |
Güz | T. | Kız | Sonbahar. |
Mehcure | Ar. | Kız | 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış. |
Alagöz | T. | Kız | Ela gözlü kimse. |
Aybüke | T. | Kız | bk. Aybike |
Bahtıser | T.+Far. | Kız | Talihli, şanslı, iyi yazgılı olan. |
Belin | T. | Kız | 1. Korku, ürkü. 2. Şaşkınlık, hayret. |
Çeyiz | T. | Kız | Gelin için hazırlanan her tür eşya. |
Dilege | T. | Kız | Güzel ve düzgün konuşan. |