Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Fasihe | Ar. | Kız | Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse. |
Meftune | Ar. | Kız | 1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış. |
Tekmile | Ar. | Kız | Ek, eklenmiş. |
Bahriye | Ar. | Kız | Denizle ilgili olan. |
İrem | Ar. | Kız | 1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe.3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan. |
Mehabet | Ar. | Kız | 1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik. |
Şemsinisa | Ar. | Kız | Kadınların güneşi. |
Refia | Ar. | Kız | Yüksek, yüce. |
Şemsiye | Ar. | Kız | Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik. |
Fatine | Ar. | Kız | Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
Mehcure | Ar. | Kız | 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış. |
Fatma | Ar. | Kız | 1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammetin ilk eşi Hz. Haticeden doğan kızının adı. |
İrfaniye | Ar. | Kız | İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. |
Mehdiye | Ar. | Kız | Doğru yolu bulan, hidayete eren. |
Refihe | Ar. | Kız | Bolluk ve rahat içinde yaşayan kimse. |
Belkıs | Ar. | Kız | Süleyman Peygamber zamanındaki Saba melikesinin adı. |