| Er |
T. |
Erkek |
1. Erkek. 2. Kahraman, yiğit. 3. Aşamasız asker.
|
| Ertem |
T. |
Erkek |
bk. Erdem
|
| Kamanbay |
T. |
Erkek |
Saygın, değerli kimse.
|
| Kıraç |
T. |
Erkek |
Bitek olmayan, verimsiz veya sulanmayan yer.
|
| Özalp |
T. |
Erkek |
Özünde yiğit olan kimse.
|
| Sabar |
T. |
Erkek |
1. Döven, vuran. 2. Bir Türk boyu.
|
| Saykal |
T. |
Erkek |
"Her zaman değer ver, saygı göster" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Sünter |
T. |
Erkek |
Kırmızı renkli, çavdara benzer bir tür sert buğday.
|
| Tek |
T. |
Erkek |
1. Biricik, eşi olmayan. 2. Sessiz, hareketsiz, uslu.
|
| Törehan |
T. |
Erkek |
Eksiksiz, kusursuz hükümdar.
|
| Ünyay |
T. |
Erkek |
"Ününü yay, ünün duyulsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Akdoğdu |
T. |
Erkek |
Namuslu bir biçimde dünyaya geldi" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Alpay |
T. |
Erkek |
Cesur, yiğit kimse.
|
| Başeğmez |
T. |
Erkek |
Buyruk altına girmeyen.
|
| Betim |
T. |
Erkek |
1. Bir şeyi, bir kimseyi, bir olay veya duyguyu betimleyen söz veya yazı. 2. Herhangi bir şeyin resmi veya heykeli.
|
| Buluç |
T. |
Erkek |
Bulunan şey, buluş.
|