Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ergüneş | T. | Erkek | Güneş gibi ışık saçan, yararlı olan kimse. |
Fakir | Ar. | Erkek | 1. Yoksul. 2. Zavallı, garip. 3. Derviş. |
Gökbaran | T.+Far. | Erkek | Gökten inen yağmur. |
Gürkan | T. | Erkek | Canlı, kanlı kimse. |
Hür | Ar. | Erkek | Özgür, bağımsız. |
Kavruk | T. | Erkek | 1. Dertli, acı çeken. 2. Sevdalı, âşık. |
Koraslan | T. | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse. |
Medeni | Ar. | Erkek | 1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince. |
Mustafa | Ar. | Erkek | 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından. |
Nefi | Ar. | Erkek | Yararlı. |
Öğrünç | T. | Erkek | Sevinç. |
Rebi | Ar. | Erkek | İlkbahar. |
Senol | T. | Erkek | "Her zaman değişmeden kal" anlamında kullanılan bir ad. |
Soyluer | T. | Erkek | İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse. |
Tanuğur | T. | Erkek | Uğurlu şafak vakti. |
Tınaz | T. | Erkek | Ot veya saman yığını. |