Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Akbey | T. | Erkek | Dürüst, doğru kimse. |
Arol | T. | Erkek | Arı, temiz, çalışkan ol anlamında kullanılan bir ad. |
Baransel | T.+Ar. | Erkek | Hedefine ulaşan sel gibi olan. |
Berkant | T. | Erkek | Güçlü, bozulmaz yemin. |
Bozdoğan | T. | Erkek | Bir şahin türü. |
Çoku | T. | Erkek | bk. Çokan |
Diren | T. | Erkek | Toplayan. |
Emeç | T. | Erkek | 1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı. |
Eroğuz | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ferhattin | Ar. | Erkek | Dinin coşkusu, sevinci. |
Gökten | T. | Erkek | Gökten, yüksekten. |
İzbul | T. | Erkek | "Soyunu, sopunu araştır" anlamında kullanılan bir ad. |
Kerem | Ar. | Erkek | 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış. |
Köz | T. | Erkek | 1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül. |
Mengücek | T. | Erkek | Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi. |
Mülâzım | Ar. | Erkek | 1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen. |