Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çokar | T. | Erkek | Soylu. |
Dinçtürk | T. | Erkek | Sağlam ve güçlü Türk. |
Elveren | T. | Erkek | Yardım eden, yardımcı olan. |
Ernur | T.+Ar. | Erkek | AYdınlık saçan, başkalarına yararlı olan kimse. |
Fereç | Ar. | Erkek | 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli. |
Göktalay | T.+Moğ. | Erkek | Mavi deniz. |
Hami | Ar. | Erkek | 1. Koruyan, koruyucu, himaye eden. 2. Kayıran, kayırıcı. |
Işılak | T. | Erkek | 1. Parlak. 2. Göz. 3. Temiz. 4. Geniş yapraklarının bir yüzü parlak olan bir tür ot. |
İzboğa | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse. |
Kepez | T. | Erkek | 1. Yüksek dağ. 2. Mağara. 3. Gelin başlığı. 4. Kuşların başındaki uzun tüyler. |
Kösten | T. | Erkek | Ilıca. |
Mükrim | Ar. | Erkek | İkram eden, ağırlayan, konuksever. |
Nevsal | Far. | Erkek | Yeni yıl. |
Oksay | T. | Erkek | "Okları hazırla" anlamında kullanılan bir ad. |
Önsel | T. | Erkek | Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan. |
Özsüer | T. | Erkek | Gerçekten asker olan kimse. |