| İlgar |
T. |
Erkek |
bk. Ilgar
|
| Karabatak |
T. |
Erkek |
1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
|
| Kızıldemir |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Macit |
Ar. |
Erkek |
Şan ve şeref sahibi kimse.
|
| Mihin |
Far. |
Erkek |
Büyük, ulu.
|
| Naki |
Ar. |
Erkek |
1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif.
|
| Onurhan |
T. |
Erkek |
Onurlu hükümdar.
|
| Safi |
Ar. |
Erkek |
Katıksız, saf, arı.
|
| Sırat |
Ar. |
Erkek |
1. Yol. 2. Cehennemin üzerinde kurulmuş olduğuna inanılan dar ve geçilmesi güç köprü.
|
| Tekün |
T. |
Erkek |
Çok ünlü kimse.
|
| Tuluk |
T. |
Erkek |
bk. Tulum
|
| Ulukut |
T. |
Erkek |
Çok uğurlu, kutlu kimse.
|
| Vahdet |
Ar. |
Erkek |
1. Yalnızlık, teklik, birlik. 2. Allah'a yakınlık, Allah'a ulaşma.
|
| Yeğrek |
T. |
Erkek |
1. İyiliksever, hayırlı. 2. Güzel. 3. Fazla, çok.
|
| Zobu |
T. |
Erkek |
1. İri yarı, kalın, kaba. 2. Delikanlı. 3. Zor, sıkıntılı. 4. Eski vezir konaklarındaki hizmetli.
|
| Akıner |
T. |
Erkek |
Akın yapan er.
|