| Çakmak |
T. |
Erkek |
1. Taşa vurulup kıvılcım çıkaran çelik parçası. 2. Tutuşturma aygıtı.
|
| Demirel |
T. |
Erkek |
Eli demir gibi güçlü olan.
|
| Durantekin |
T. |
Erkek |
Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
|
| Erdemli |
T. |
Erkek |
Erdemli olan, faziletli.
|
| Esendağ |
T. |
Erkek |
Sağlıklı, salim, rahat kimse.
|
| Gündoğdu |
T. |
Erkek |
"Sabaha karşı doğdu" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hazret |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce kabul edilen kimselerin adlarının başına saygı, övme, yüceltme amacıyla getirilen unvan. 2. Adı söylenmeyen bir kimseden söz edilirken kullanılan bir söz.3. Genellikle erkekler arasında senli benli konuşmada kullanılan bir seslenme sözü.
|
| Karabey |
T. |
Erkek |
Esmer, yağız bey.
|
| Kızılpars |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Mağrip |
Ar. |
Erkek |
1. Batı. 2. Akşam.
|
| Onursal |
T. |
Erkek |
Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).
|
| Özçelik |
T. |
Erkek |
Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.
|
| Şahinalp |
T.+Far. |
Erkek |
Şahin gibi güçlü, yiğit, cesur kimse.
|
| Talu |
T. |
Erkek |
1. Seçkin, seçilmiş, güzel. 2. İki kürek kemiği arası.
|
| Tuman |
T. |
Erkek |
1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
|
| Ulumeriç |
T. |
Erkek |
Meriç Irmağı gibi coşkun olan kimse.
|