Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Sığın | T. | Erkek | 1. Bir tür geyik, karaca. 2. Kuş sürüsü. 3. Şehit düşülen yer. 4. Çok, bol. 5. Saldırı karşısında sinmiş kimse. |
Şahbey | T.+Far. | Erkek | Üstün nitelikli, saygın, yüce kimse. |
Talaz | T. | Erkek | Kasırga, fırtına. |
Tekol | T. | Erkek | "Tek ve benzersiz ol" anlamında kullanılan bir ad.. |
Uluğ | T. | Erkek | bk. Ulu |
Vacit | Ar. | Erkek | 1. Meydana getirici, yaratıcı. 2. Varlıklı, zengin. |
Ziyaettin | Ar. | Erkek | Dinin ışığı, aydınlığı. |
Aclan | Ar. | Erkek | Hızlı, çabuk, telaşlı kimse. |
Akıman | T. | Erkek | Cömert, eli açık kimse. |
Atabek | T. | Erkek | Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala. |
Baturhan | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır hükümdar. |
Çakar | T. | Erkek | 1. Kıvılcım. 2. Şimşek. 3. Yaman, görmüş geçirmiş kimse. |
Demirbağ | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli, sert kimse. |
Dura | T. | Erkek | "Yaşasın, ölmesin" anlamında kullanılan bir ad. |
Gündaş | T. | Erkek | bk. Gündeş |
Kaplan | T. | Erkek | Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan. |