| Kâmil |
Ar. |
Erkek |
1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz.
|
| Kâmile |
Ar. |
Kız |
1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz.
|
| Kanber |
Ar. |
Erkek |
bk. Kamber
|
| Kani |
Ar. |
Erkek |
1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
|
| Kâni |
Ar. |
Erkek |
Dokunaklı, iğneli söz söyleyen.
|
| Kaniye |
Ar. |
Kız |
1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
|
| Kanun |
Ar. |
Erkek |
1. Yasa. 2. Geçerli olan kural.
|
| Karabet |
Ar. |
Erkek |
Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
|
| Karanfil |
Ar. |
Kız |
Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
|
| Kasım |
Ar. |
Erkek |
1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.
|
| Kâşif |
Ar. |
Erkek |
Bulan, keşfeden, bulucu.
|
| Kâşife |
Ar. |
Kız |
Bulan, keşfeden, bulucu.
|
| Kâtibe |
Ar. |
Kız |
Kadın sekreter, kadın kâtip.
|
| Kâtip |
Ar. |
Erkek |
Yazan, yazıcı, usta yazıcı.
|
| Kavas |
Ar. |
Erkek |
1. Oklu asker. 2. Ok yapan, okçu.
|
| Kavvas |
Ar. |
Erkek |
bk. Kavas
|