| İlham |
Ar. |
Erkek |
1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allahın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler.
|
| İlhami |
Ar. |
Erkek |
İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili.
|
| İlim |
Ar. |
Erkek |
1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim.
|
| İmadettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin direği.
|
| İmam |
Ar. |
Erkek |
1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse.
|
| İmamettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin öncüsü, önderi.
|
| İman |
Ar. |
Erkek |
1. İnanma, inanç. 2. İslam dinini kabul etme.
|
| İmat |
Ar. |
Erkek |
Direk, sütun.
|
| İmdat |
Ar. |
Erkek |
1. Tehlikede veya güç durumda olana yapılan yardım. 2. Yardım için gelen kuvvet.
|
| İnayet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yardım, ihsan, iyilik, lütuf. 2. Gözetme, kayırma. 3. İnsanları rahata kavuşturmak için Allahın yapmış olduğu doğaüstü bağış veya yardım.
|
| İncilâ |
Ar. |
Kız |
1. Parlaklık, ışık. 2. Parlama, aydınlanma. 3. Görünme, ortaya çıkma.
|
| İncilây |
Ar. |
Kız |
bk. İncilâ
|
| İnkılâp |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir durumdan başka bir duruma dönme, dönüşüm. 2. Devrim.
|
| İnsaf |
Ar. |
Kız |
Acımaya, vicdana veya mantığa dayanan adalet.
|
| İrem |
Ar. |
Kız |
1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe.3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan.
|
| İrfan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.
|