| Düzel |
T. |
Erkek |
Eline ayağına düzgün kimse.
|
| Düzey |
T. |
Erkek |
Bir kimsenin başkalarına göre değer ve yücelik derecesi.
|
| Düzgün |
T. |
Erkek |
1. Düzenli, doğru. 2. Eksiksiz, kusursuz.
|
| Ebecen |
T. |
Erkek |
Akıllı çocuk.
|
| Ece |
T. |
Kız/Erkek |
1. Başkan, ulu, ileri gelen. 2. Ak sakallı ihtiyar. 3. Arkadaş, dost.
|
| Ecebay |
T. |
Erkek |
İleri gelen, saygın, zengin kimse.
|
| Ecebey |
T. |
Erkek |
Saygın, ileri gelen bey.
|
| Ecehan |
T. |
Kız/Erkek |
Saygın, özel kadın.
|
| Ecekan |
T. |
Erkek |
Saygın bir soydan gelen kimse.
|
| Ecemiş |
T. |
Erkek |
Çok bilmiş, olgun.
|
| Ecer |
T. |
Kız/Erkek |
Yeni, güzel, iyi.
|
| Ecevit |
T. |
Erkek |
1. Çevik, çalışkan, açık fikirli. 2. Açıkgöz. 3. Sinirli.
|
| Ede |
T. |
Erkek |
1. Ata, dede. 2. Büyük erkek kardeş. 3. Kendisine saygı gösterilen kimse.
|
| Edgü |
T. |
Erkek |
İyi.
|
| Edgüalp |
T. |
Erkek |
İyi yiğit.
|
| Edgübay |
T. |
Erkek |
İyi zengin.
|