| Dilemre |
T. |
Erkek |
Ana diline tutkun, dilini çok seven kimse.
|
| Diler |
T. |
Kız/Erkek |
İsteyen, dilekte bulunan, dileyen.
|
| Dilge |
T. |
Kız/Erkek |
Güzel konuşan, hoşsohbet kimse.
|
| Dilmaç |
T. |
Erkek |
Çevirmen, tercüman.
|
| Dilman |
T. |
Kız |
bk. Dilmen.
|
| Dilmen |
T. |
Kız/Erkek |
Dil bilen, güzel söz söyleyen.
|
| Dinç |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçalp |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan yiğit.
|
| Dinçay |
T. |
Kız/Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinççağ |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçel |
T. |
Kız/Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçer |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçerk |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçkal |
T. |
Erkek |
"Güçlü ve sağlam kal" anlamında kullanlıan bir ad.
|
| Dinçkaya |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçkol |
T. |
Erkek |
Sağlam ve güçlü kolu olan kimse.
|