Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mehcur | Ar. | Erkek | 1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış. |
Cebbar | Ar. | Erkek | bk. Cabbar |
Hürsel | Ar. | Kız/Erkek | Coşkuda özgür olan. |
İrfan | Ar. | Kız/Erkek | 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü. |
Refiğ | Ar. | Erkek | Bolluk ve rahat içinde geçinen kimse. |
Yunus | Ar. | Erkek | Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan. |
İrfani | Ar. | Erkek | İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili. |
Mehdi | Ar. | Erkek | Doğru yolu bulan, hidayete eren. |
Refih | Ar. | Erkek | Bolluk ve rahat içinde yaşayan kimse. |
Ağyar | Ar. | Erkek | Başkaları, yabancılar, eller. |
Ehed | Ar. | Erkek | bk. Ahat |
İrfat | Ar. | Erkek | Yardım etme, bir şey verme. |
Mehip | Ar. | Erkek | 1. Heybetli, azametli. 2. Aslan. |
Refii | Ar. | Erkek | Yüksek, yüce, saygın kimse. |
Erip | Ar. | Erkek | Akıllı, zeki kimse. |
Refik | Ar. | Erkek | 1. Arkadaş, yoldaş. 2. Koca, eş. 3. Yardımcı. |