Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özilhan | T. | Erkek | Gerçek hükümdar. |
Soylu | T. | Erkek | İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse. |
Tansuk | T. | Erkek | bk. Tansık |
Tümenbay | T. | Erkek | Çok zengin. |
Uygu | T. | Erkek | Uyum, uygunluk. |
Yabalak | T. | Erkek | 1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası. |
Yoruç | T. | Erkek | Komutan, kumandan. |
Ağarantan | T. | Erkek | Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti. |
Akyön | T. | Erkek | Doğru yön. |
Araz | T. | Kız/Erkek | 1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret. |
Aybaş | T. | Erkek | "Ey lider, önder!" anlamında kullanılan bir ad. |
Bağış | T. | Erkek | Bağışlanan şey, yardım. |
Bekdil | T. | Erkek | Doğru sözlü, mert kimse. |
Birmen | T. | Erkek | Tek olan, benzeri olmayan kimse. |
Çetinay | T. | Erkek | Sert, inatçı kimse. |
Diktaş | T. | Erkek | "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad. |