Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tansığ | T. | Erkek | bk. Tansık |
Tümay | T. | Kız/Erkek | Dolunay. |
Uyar | T. | Erkek | 1. Uygun, yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse. |
Yoma | T. | Erkek | Efsane. |
Akyel | T. | Erkek | Güneyden esen rüzgâr, lodos. |
Ayaz | T. | Erkek | 1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap. |
Bağatur | T. | Erkek | bk. Bahadır |
Çerme | T. | Erkek | 1. Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer. 2. Akarsuların topraktan çıkan sızıntısı. 3. Kaynak. |
Diken | T. | Erkek | Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı. |
Ergüleç | T. | Erkek | Güler yüzlü erkek. |
Göğem | T. | Kız/Erkek | 1. Yeşile çalar mor renk. 2. Bir çeşit yabani ekşi erik. 3. Yapraklanmış ekin. |
Gürboğa | T. | Erkek | Güçlü ve kuvvetli kimse. |
İncebey | T. | Erkek | Nazik kimse. |
Katı | T. | Erkek | 1. Çok, pek, fazla, yeğin. 2. Ağır. 3. Haşin, sert, kırıcı. |
Kopuz | T. | Erkek | 1. Boğaz, dar yer. 2. Ozanların çaldığı eski bir telli Türk sazı. |
Oflaz | T. | Kız/Erkek | 1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar. |