| Tuğra |
T. |
Erkek |
Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmiş işaret.
|
| Ulubay |
T. |
Erkek |
Yüce, saygın, erdemli kişi.
|
| Üstün |
T. |
Erkek |
1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.
|
| Yayla |
T. |
Kız/Erkek |
Deniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler.
|
| Alpoğan |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
|
| Aşcır |
T. |
Erkek |
Güçlükleri, engelleri yenen kimse.
|
| Aysev |
T. |
Kız/Erkek |
"Ay gibi güzel ve parlak olanları sev" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Batıbay |
T. |
Erkek |
Üstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin.
|
| Beytekin |
T. |
Erkek |
bk. Baytekin
|
| Buyruk |
T. |
Erkek |
1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
|
| Çağlan |
T. |
Erkek |
Bir ırmağın denize kavuştuğu yer.
|
| Değmeer |
T. |
Erkek |
Seçkin, nitelikli kimse.
|
| Dönmezer |
T. |
Erkek |
Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
|
| Erbil |
T. |
Kız/Erkek |
"Yürekli, cesur olarak kabullen" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ertüzün |
T. |
Erkek |
Yumuşak huylu sakin, soylu, asil kimse.
|
| Güçlüer |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|