| İlbasmış |
T. |
Erkek |
bk. İlbasan
|
| Kandemir |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|
| Kırman |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş adam.
|
| Onel |
T. |
Erkek |
On el.
|
| Özaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, aydınlık kimse.
|
| Sezgen |
T. |
Kız/Erkek |
Sezgili, hisseden, duyan.
|
| Teker |
T. |
Erkek |
Biricik, eşsiz kimse.
|
| Uldız |
T. |
Erkek |
bk. Yıldız
|
| Üstay |
T. |
Erkek |
Ay gibi yüksek, yüce.
|
| Yayak |
T. |
Erkek |
Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz.
|
| Acabay |
T. |
Erkek |
Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akgil |
T. |
Erkek |
Temiz soylu kimse.
|
| Alpkın |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
|
| Asutay |
T. |
Erkek |
Hırçın tay.
|
| Baştemir |
T. |
Erkek |
bk. Başdemir
|
| Buruk |
T. |
Erkek |
1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
|