| Öge |
T. |
Kız/Erkek |
1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret.
|
| Öget |
T. |
Kız/Erkek |
1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel.
|
| Öğün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan.
|
| Öğüş |
T. |
Kız/Erkek |
Çok, fazla.
|
| Öğüt |
T. |
Kız/Erkek |
Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.
|
| Öke |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Öge
|
| Ölmez |
T. |
Kız/Erkek |
Uzun ömürlü.
|
| Önal |
T. |
Kız/Erkek |
"Üstün gel, başta ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Önay |
T. |
Kız/Erkek |
Ocak ayında doğan.
|
| Öncel |
T. |
Kız/Erkek |
1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar.
|
| Önder |
T. |
Kız/Erkek |
1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz.
|
| Öner |
T. |
Kız/Erkek |
Önde gelen, başta gelen kimse.
|
| Öney |
T. |
Kız/Erkek |
Önde olan, önde gelen, üstün.
|
| Öniz |
T. |
Kız/Erkek |
Daha önce iz bırakmış olan, ünlü.
|
| Ören |
T. |
Kız/Erkek |
1. Eski yapı veya kent kalıntısı. 2. Şehir, kent. 3. Köy. 4. Bitek ova. 5. Ormanlık yer
|
| Örge |
T. |
Kız |
1. Yükselen, yukarı çıkan. 2. Yukarı, üst. 3. Herhangi bir yapıttaki süsleyici öge.
|